سایت تخصصی برق الکترونیک کامپیوتر مخابرات موبایل

 

در این مطلب قصد داریم به راه حل هایی برای دنیای پس از دیسک، یا حداقل دنیای پس از کامپیوترهای بدون درایو نوری بپردازیم. پس در ادامه مطلب با صبا آسا همراه باشید.
نگران نباشید. کامپیوترهای بدون درایو نوری، چندان فرقی با نمونه های پیشین ندارند. اجازه دهید به بررسی چند نکته بپردازیم که کمک می کنند تا شما هم به ایده آل زندگی بدون دیسک (یا با دیسک کمتر) نزدیک تر شوید.
آیا واقعا می شود همه چیز را دانلود کرد؟
آیا واقعا دانلود همه چیز به صرفه است و می توان همه چیز را دانلود کرد؟ پاسخ این سوال بستگی فراوانی به محل زندگی شما، و اینترنت مورد استفاده تان دارد. اما با کمی اغماض می توان گفت که بله... اگر ارتباط اینترنتی تان از پس از این چالش بر آید. این اولین گزینه ای است قبل از آنکه بخواهید دوباره به دوران رسانه های فیزیکی همچون سی دی و دی وی دی بازگردید، باید آن را مورد بازبینی قرار دهید.
برای مثال شما می خواهید یک فیلم با کیفیت HD را روی اولترابوک جدیدتان تماشا کنید. اما خبری از دیسک درایو روی آن نیست. پس بهتر است محلی برای دانلود فیلم (حجم تقریبی ۴ گیگابایت) پیدا کنید. بهتر است بسته به محل زندگی تان، تا حد امکان به دنبال مکانی قانونی برای خرید یا اجاره نسخه دانلودی باشید تا با مشکلات قانونی کپی رایت روبرو نشوید.
بگذارید تصویر کنیم از یک اینترنت ۱۰ مگابیت بر ثانیه ای استفاده می کنید، در این حالت دانلود فیلم تقریبا یک ساعت طول خواهد کشید. یعنی زمانی تقریبا یکسان با رفتن به بازار و خرید نسخه بلو-ری آن برای تماشا روی سینمای خانگی تان. اگر سرعت را به ۶ مگابیت بر ثانیه کاهش دهیم، زمان دانلود به دو ساعت افزایش می یابد. و اگر از یک خط ۲ مگابیت بر ثانیه ای استفاده کنید، چهار ساعت زمان برای دانلود لازم است.
بگذارید کمی هم به واقعیات نگاه کنیم. هنگامی که با خطوطی کندتر همچون یک مگابیت یا ۵۱۲ کیلوبیت روبرو می شویم، مدت دانلود به زمان هایی چون ۱۲ تا ۱۶ ساعت می رسد. پس عاقلانه آن است فرمت هایی را برای دانلود انتخاب کنیم که کیفیت مناسب، اما حجم پایین تری دارند. در اینجا نمی توان به بحث کامل فرمت های ویدیویی پرداخت، اما برای مثال فیلم هایی با کیفیت DVDRip و BDRip یا 720p و فرمت هایی چون mkv یا mp4 حجم هایی پایین تر، اما کیفیتی مطلوب دارند.
اگر به دنبال خرید یک کامپیوتر بدون دیسک هستید، و از اینترنت سرعت بالا در منزل استفاده نمی کنید؛ حتما به فکر ارتقاء اینترنت تان باشید. درست است که این امر باعث تحمیل هزینه ماهیانه اضافه ای خواهد بود. اما پس از مدتی متوجه می شوید چنین اینترنتی یکی از ضروریات کامپیوتر بودن درایو نوری است. البته شاید یک راه حل نه چندان مناسب هم، استفاده از درایو نوری اکسترنال باشد.
چگونگی کنار آمدن با سی دی و دی وی دی های قدیمی

درست است که حل مساله اینترنت قدم بزرگی در این راه است، اما هنوز یک مشکل بزرگ دیگر باقی مانده است: با مجموعه دوست داشتنی DVDهای تان چه باید کنید؟

برای این سوال دو پاسخ و راه حل می توان یافت: راه حل اول، خرید یک درایو نوری اکسترنال است. اگر این مسیر انتخابی شما است، نیاز به توضیح بیشتری نیست. درایوهای نوری سخت افزارهایی بسیار معمولی و ساده هستند. فقط بهتر است به دنبال نمونه ای باشید که با قیمتی مناسب و ارزان، هم امکان خواندن و هم نوشتن (read and write) را داشته باشد. البته در صورتی که یک بیننده پر و پا قرص فیلم هستید، بهتر است گوشه چشمی به دیسک های نوری اکسترنال Blu-ray داشته باشید.

پاسخ دیگر می تواند تبدیل مجموعه های قدیمی تان به مجموعه های دیجیتال و نگهداری آنها بر روی هارد دیسک باشد. برای انجام این کار، شما باز هم به درایو نوری نیاز دارید، اما این تنها برای یک بار است. لذا می توانید از همان کامپیوتر قدیمی تان استفاده کنید، یا اینکه آن را از دوست تان امانت گرفته و مجموعه تان را تبدیل کنید.

اگر چه ظاهر دیسک ها یکسان است، اما برای تبدیل، بسته به محتوا و اینکه حاوی فایل های نرم افزار یا چند رسانه ای (فیلم، موسیقی یا...) باشند، شیوه رفتار با آنها فرق می کند.

تبدیل CD و DVDها (Ripping)

موسیقی و فیلم ها باید به صورت فایل های ویدیویی و صوتی در کامپیوتر شما ذخیره شوند. به عمل استخراج این فایل ها از روی دیسک ها و انتقال شان به کامپیوتر Ripping می گویند.

ریپ کردن یک سی دی موسیقی آسان است. هر دو برنامه ویندوز مدیا پلیر و آیتونز راه حل های ساده ای را برای این کار دارند که با نگاهی به رابط کاربری شان می توانید آن را بیابید. تنها کاری لازم است انجام دهید، قرار دادن سی دی روی کامپیوتر، باز کردن دیسک در برنامه و پیدا کردن دکمه Import CD یا Rip CD است. اغلب موسیقی ها طی دقایقی ریپ شده و به کامپیوتر منتقل می شوند.

البته داستان درباره دی وی دی ها کمی پیچیده تر است، زیرا آنها در برابر کپی شدن محافظت می شوند. لذا باید قبل از دسترسی به ویدیوها، از حفاظ امنیتی آنها عبور کنید. با اپلیکیشن های رایگانی چون DVDShrink می توانید از پس دی وی دی های قدیمی بر بیایید. اما درباره دیسک های جدیدتر شاید به برنامه های غیر رایگانی چون DVDFab یا AnyDVD نیاز پیدا کنید.

آشنایی با ISO

درباره دیسک های حاوی نرم افزار، شاید فکر کنید به سادگی می توانید محتوای آنها را با یک کپی و پیست ساده به کامپیوتر منتقل کنید. درست است؟

داستان دقیقا به این صورت نیست. دیسک ها معمولا حاوی فایل نصب برنامه هستند که در واقع همان نرم افزار اصلی نیست. بدتر آنکه، برخی نرم افزارها تنها از روی دیسک نصب می شوند و شما برای کارکرد صحیح، در هر بار استفاده لازم است که دیسک را هم روی کامپیوتر قرار دهید. هنگام نصب نرم افزار روی یک کامپیوتر بدون درایو نوری، این یک مشکل بزرگ است.

یکی از راه حل های مرسوم این مشکل، فایل های دیسک ایمیج یا ISO هستند. ایزو یک فایل فشرده حای تمام محتویات دیسک شما است. لذا هنگامی که در نرم افزار مناسب خود باز شود، دقیقا می تواند به عنوان یک دیسک عمل کند.

البته ویندوز در اصل، قابلیت ساخت و استفاده از فایل های ISO را ندارد و لازم است نرم افزارهای جانبی ضروری برای این کار را دانلود کرده و روی آن نصب کنید. برای انجام این کار، گزینه های رایگان فراوان و عالی را می توانید در اینترنت بیابید. برای مثال، ISODisk ابزاری عالی برای ایجاد فایل های ISO و همچنین Virtual CloneDrive گزینه ای مناسب برای مونت (mount) و اجرای آنها است. این اپلیکیشن ها به شما کمک می کنند تا فایل های ISO را ساخته و در مواقع ضروری آنها را درون «درایو مجازی» بارگذاری یا مونت کنید. با این کلک، کامپیوتر شما فکر می کند که فایل ISO یک دیسک واقعی است که درون درایو نوری قرار داده شده.

همچنین برای نصب دوباره ویندوز هم به فایل های ISO نیاز خواهید داشت. به این صورت که از دیسک نصب ویندوزتان یک فایل ISO می سازید. آنگاه با استفاده از ابزار Windows 7 USB/DVD Download Tool فایل ISO را روی کول دیسک سوار می کنید. توجه داشته باشید استفاده از این ابزار ضروری است و تنها کپی کردن فایل ISO ویندوز درون کول دیسک فایده ای ندارد. حال کول دیسک شما می تواند در نقش یک درایو بوت و نصب سیستم عامل عمل کند.

نکته ای درباره فضای ذخیره سازی

هنگامی کامپیوتر جدیدی می خرید که فاقد درایو نوری است، احتمالا مجبورید تمام اطلاعات و داده های تان را روی هارد دیسک کامپیوتر نگهداری کنید. این ممکن است در دراز مدت، بسته به حجم مجموعه فایلهای چند رسانه ای و نرم افزارهای تان، تبدیل به یک مشکل شود.

اولترابوک های معمولی که امروزه در بازار می یابید، اغلب هاردهای ۵۰۰ گیگابایتی دارند. این فضای ذخیره سازی بسیار زیادی است، اما می تواند بسیار سریع پر شود. این فضا تنها می تواند ۶۰ دی وی دی غیر فشرده را در خود جای دهد. هنگام خرید کامپیوتر جدید به این فکر کنید که مجموعه دیسک های شما چه حجمی دارند و اینکه آیا تصمیم دارید همه آنها را ریپ کنید. اگر مجموعه بزرگی جمع آوری کرده باشید، خرید یک هارد اکسترنال امری ضروری به نظر می رسد و پیش بینی هزینه لازم برای آن هم حیاتی خواهد بود.

برخی دیگر از لپ تاپ های فوق سبک جدید با درایوهای SSD فوق سریع و کم حجم عرضه می شوند. این گزینه در بررسی ها امتیاز مثبتی است، زیرا بر کارایی دستگاه تاثیر بسیار خوبی دارد. اما در بحث امروزمان، به دلیل فضای ذخیره سازی بسیار محدود، یک اختلال و مشکل محسوب می شود. اگر خرید چنین محصولی در برنامه تان است، به گمانم باید به فکر خرید یک هارد دیسک اکسترنال، یک درایو نوری اکسترنال و شاید هم هر دو باشید.

نتیجه گیری

دفن کردن درایو نوری شاید برای همه امکان پذیر نباشد. کاربرانی که به اینترنت پرسرعت دسترسی نداشته و امکان تهیه آن را هم ندارند، شاید چندان تمایلی به این گزینه نداشته باشند. کسانی هم که به دنبال خریدهای با هزینه مناسب و به صرفه باشند، شاید پرداخت پول بابت گزینه هایی چون درایو نوری یا هارد اکسترنال را خرج اضافی بدانند.

اگر چه رفتن به سمت دنیای کاملا دیجیتال مزایای بسیار زیادی دارد، اما معایب آن را هم نباید فراموش کرد. این موضوع مهمی است و نباید تنها به این دلیل که فکر می کنید دیسک ها قدیمی شده اند، خودتان را برای کوچ کردن به سمت دنیای دیجیتال تحت فشار بگذارید. کنار گذاردن دیسک ها می تواند هزینه های پنهانی و تاثیرات ناشناخته ای هم داشته باشد که برخی کاربران اصلا آن را به صرفه و کاربردی ندانند.

نظر شما در این خصوص چیست؟ آیا درایو نوری را کنار گذاشته اید؟ یا در حال گذار به قلمرو کاملا دیجیتال هستید؟ یا اینکه هنوز در این خصوص تصمیمی نگرفته اید؟