سایت تخصصی برق الکترونیک کامپیوتر مخابرات موبایل

سوکت پنجره یا ویندوز سوکت یک پلاگین است که به پنجره ی شما ضمیمه می شود و از طریق پنل خورشیدی که در پشت آن قرار دارد نیروی برق را در خود ذخیره می کند. این ذخیره ی انرژی در طول روز به شما اجازه می دهد تا انرژی مورد نیاز دستگاه های خود را تآمین کنید.

یک باتری داخلی به شما اجازه می دهد تا برای استفاده های بعدی در مصرف انرژی صرفه جویی کنید، حتی اگر آن را از پنجره جدا کرده باشید.

شما می توانید این وسیله را در کیف خود نگه دارید و هر کجا که خواستید آن را به پنجره بچسبانید و از آن استفاده کنید.

 من که بی صبرانه منتظر تولید این محصول کاربردی هستم. نظر شما در مورد ویندوز سوکت چیست؟ از چه ابزار دیگری که از انرژی خورشید بهره می برد استفاده کرده اید.

جام علمی: این ابزار شارژکننده فوق‌سریع که توسط «اشا خاره» ابداع شده، از سوی خود وی «ابرمخزن» لقب گرفته است.سیستم ابداعی انرژی بیشتری را در فضایی کوچک‌تر از باتری‌های تلفن‌ معمولی تعبیه می‌کند و شارژ را به مدت طولانی‌تری در خود نگه می‌دارد.

مبتکر 18 ساله تاکنون از این ابرخازن برای نیرودهی یک دیود منتشرکننده نور یا ال ای دی استفاده کرده، اما خود وی معتقد است که سیستمش روزی تلفن‌های همراه، خودروها و هر وسیله دیگری را که باتری قابل شارژ می‌طلبد، شارژ می‌کند.

«اشا» با نانوشیمی، امکان کاهش اندازه این اختراع را فراهم کرد.

ابزار جدید ارتجاع‌پذیر است و می‌توان آن را در نمایشگرهای غلتکی، لباس و پارچه به کار برد.

سیستم ابداعی همچنین ریز بوده و قادر به انجام 10 هزار چرخه شارژ دوباره است، این در حالی است که برای باتری‌های معمولی، این عدد 10 است

محققان دانشگاه توکیو در تلاش برای ارائه فناوری هستند تا تلفن همراه را در کف دست کاربر قرار دهند.
ماساتوشی ایشیکاوا و همکارانش از آزمایشگاه ایشیکاوا اوکو می گویند، با استفاده از یک دوربین خاص که تصویر پرسرعت را با دو آینه چرخان ترکیب می کند، شیوه‌ای برای ساخت صفحه نمایشگر یا صفحه کلید یک دستگاه بر روی کف دست یا هر سطح دیگری ارائه کرده اند؛ از این رو افراد می توانند از راه دور در خانه یا محل کار خود آن را اجرا کنند.

ایشیکاوا گفت: این شیوه می تواند در هر دو میلی ثانیه حرکات را در یک جسم سه بعدی تشخیص دهد، به عبارت دیگر، تصویر پرسرعت به این برنامه امکان می دهد تا اجسام متحرک را ردیابی کند از این رو کاربر می تواند با تصویر تلفن در کف دستش راه برود بدون آنکه صفحه نمایش هیچ گونه تغییری کند.

همچنین امواج اولتراسونیک توسط سیستم رایانه متساطع می شود از این رو کاربر حس فشار صفحه کلید را بر روی پوست خود دارد بدون آنکه اصلا چیزی در دست خود داشته باشد.

به گفته ایشی کاوا این احساس معادل یک جسم سه گرمی یا ۰.۱ اونسی است.

با استفاده از این چاپگر می‌توان اجسام با ابعاد بسیار کوچک، کوچکتر از یک تار مو را با سرعت و قدرت تفکیک بالا به سرعت ایجاد کرد. این چاپگر بر اساس روش لیتوگرافی کار می‌کند.

به گزارش ایستگاه آی تی به نقل از ایسنا، «پیتر فریتز» از محققان این پروژه می‌گوید: موفقیت نانوسکریب مثالی از فضای تحقیقات عالی موسسه فناوری کارلسروهه است. محققان در این موسسه نتایج یافته‌های خود را به سرعت در قالب مقاله‌ای روانه بازار می‌کنند. نانوسکریب در اوایل سال ۲۰۰۸ به‌ عنوان اولین شرکت انشعابی از موسسه فناوری کارلسروهه جدا شد و به‌ عنوان اولین شرکت و رهبر تولیدکنندگان لیتوگرافی لیزر سه بعدی معرفی کرد.

سال گذشته، ۱۸ شرکت از این موسسه جدا شدند. این سیستم لیتوگرافی لیزر سه بعدی که توسط نانوسکریب ارائه شده توسط برخی محققان در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. فعالان این حوزه بدنبال جایگزینی ادوات الکترونیکی فعلی با مدارات نوری با عملکرد بالا هستند. از سیستم نانوسکریب برای چاپ پلیمر با سرعت پنج ترابایت در ثانیه استفاده می‌شود.

با روش لیتوگرافی لیزری، سرعت چاپ تا ۱۰۰ برابر افزایش می‌یابد. دلیل این افزایش سرعت، استفاده از سیستم آینه گالو است، این آینه نوعی فناوری است که در برخی ادوات نظیر واحدهای نگارش دی وی دی استفاده می‌شود. انعکاس یک پرتو لیزر با استفاده از این آینه موجب تسریع و تمرکز دقیق لیزر می‌شود.

«مارتین هرماتشوایلر» می‌گوید: ما موفق شدیم در مقیاس میکرومتری چاپ سه بعدی انجام دهیم، این سیستم ماحصل دو دهه تحقیق و تجربه ما در بخش فوتونیک است. این سیستم چاپ سه بعدی مبتنی بر پلیمریزاسیون فوتون دو بعدی است. این روش همانند متمرکز کردن نور خورشید با عدسی روی کاغذ است که موجب سوختن موضعی کاغذ می‌شود. در این روش لیزر پالسی کوتاه به مواد حساس به نور تابیده می‌شود. این مواد در صورت تابش لیزر حل می‌شوند. بعد از شستشو، بخش نگارش شده بصورت نانو و میکروساختار باقی می‌مانند.

با استفاده از این فناوری، می‌توان نانو و میکروساختارهای سه بعدی را به سرعت در مقیاس انبوه ایجاد کرد. در بالاترین قدرت تفکیک، میدان روبش بدلیل محدودیت فیزیکی، در حدود ۱۰۰ میکرومتر خواهد بود.

اگر گرایش بعدی دنیای فناوری ساخت ساعت های هوشمند است، مایکروسافت هم مثل همیشه نمی خواهد از این قافله عقب بماند. در همین راستا، در حال ساخت ساعت لمسی هوشمند است. این شرکت بزرگ قصد دارد در زمینه تولید محصولات کامپیوتری با برندهایی همچون اپل وارد رقابت تنگاتنگ شود.اوایل سال جاری میلادی بود که مایکروسافت از همکاران آسیایی خود درخواست کرده بود تا عناصر لازم برای ساخت وسیله ای ساعت مانند را تهیه و تولید کنند. یکی از مجریان این طرح می گوید در دفتر مرکزی شرکت تولید نرم افزار «ردموند» در واشنگتن با گروه تحقیق و توسعه مایکروسافت ملاقات داشته است. اما هنوز مشخص نیست که آیا مایکروسافت قصد دارد این وسیله را به صورت ساعت بسازد یا خیر.

بسیاری از سرمایه گذارهای بزرگ و شرکت های فناوری در تلاش برای ساخت فناوری های پوشیدنی و کامپیوتری با حسگرهایی با کارایی بالا و اندازه باریک هستند که بتواند دمای بدن، موقعیت مکانی و دستورات صوتی افراد را در طول حرکت تشخیص دهد و اجرا کند.

برخی از فناوری های پوشیدنی جدید همچون FuelBand نایک، فعالیت های فیزیکی کاربر را اندازه می گیرند در حالیکه شرکت های دیگر در حال تلاش برای اضافه کردن قابلیت های گوشی های هوشمند همچون دریافت پیامک، عکاسی یا چک کردن وضعیت آب و هوا هستند. اپل نیز در حال ساخت ساعت مچی هوشمند است.

موسسه فناوری Pebble در حال حاضر ساعت های می فروشد که به طور بی‌سیم با اسمارت‌فون کاربر سینک می شود و با لرزش دریافت تماس تلفنی، ایمیل یا پست جدید در توئیتر را به اطلاع کاربر می رساند. شرکت گوگل نیز در حال حاضر محصول جدید خود به نام «عینک گوگل» را به بازار عرضه کرده تا قابلیت های آن را در دنیای واقعی آزمایش کند. این گجت اطلاعات مختلف را روی شیشه های عینک روی چشم کاربر به او نمایش می دهد.

این روزها شاهد رشد روزافزون تولید و عرضه فناوری های پوشیدنی در دنیا هستیم و به نظر می رسد حمل گجت هایی همچون گوشی های همراه کمی بزرگ و دست و پا گیر شده است. ساعت مچی که قابلیت سازگاری با گوشی هوشمند کاربر را دارند مسلما طرفداران بسیاری میان مردم پیدا خواهد کرد.

موسسه تحقیقاتی گارتنر انتظار دارد بازار وسایل الکترونیک پوشیدنی تا سال 2016 میلادی به حدود 10 میلیارد دلار آمریکا برسد.

شاید جالب باشد بدانید این نخستین باری نیست که مایکروسافت درحوزه ساخت فناوری های پوشیدنی قدم گذاشته است. حدود ده سال پیش، این شرکت وسیله ای به نام «ساعت هوشمند» وارد بازار کرد که با نرم افزار خود مایکروسافت کار می کرد. کاربران این ساعت می توانستند در ازای پرداخت مبلغ اشتراک، از سرتیتر خبرها، نتایج مسابقات ورزشی و پیام های فوری خود از طریق رادیو FM روی ساعت خود مطلع شوند. اما تولید این ساعت در سال 2008 میلادی متوقف شد.

مایکروسافت به عنوان نمونه نخستین و آزمایشی ساعت لمسی آینده خود، از شرکت ساخت قطعات خواسته است تا صفحه نمایش 1.5 اینچی برای آن تولید کند.

اکتبر سال گذشه میلادی، مایکروسافت تبلت سرفیس خود را عرضه کرد. اکنون نیز بسیار اصرار دارد تا کامپیوترهای کوچک تر در اندازه 7 اینچ تولید کند تا با گجت هایی همچون آی‌پد مینی اپل وارد رقابت شود. از امکانات احتمالی این ساعت لمسی هوشمند می توان موارد زیر را حدس زد:

• کاشی های زیبایی که در ویندوزفون و ویندوز شاهد آنها هستیم برای این ساعت بسیار مناسب به نظر می رسند. کاربر می تواند یک یا دو کاشی Live برای نمایش آب و هوا، زمان یا دیگر اطلاعات ابتدایی تعیین کند. کاشی های بیشتر نیز همه صفحه ساعت را پر خواهند کرد.

• یکی از قابلیت های بسیار خوب ویندوزفون این است که به کاربر اجازه می دهد با صوت برنامه های جانبی را کنترل کند. به طور مثال، می توانید از نرم افزار ماشین حساب بخواهید اعداد موردنظر شما را با هم جمع کند یا با صدای خود تنظیمات گوشی را تغییر دهید. این نوع دستورات خیلی راحت برای گوشی هوشمند نیز قابل ترجمه هستند. در ضمن، iOS یا اندروید فرمان صوتی برای برنامه های جانبی را ندارند و از این نظر مایکروسافت، پیشگام این فناوری است.

• در مقایسه با اندروید گوگل، مایکروسات نظارت بیشتری روی ویندوزفون خود دارد. به طوری که کمپانی می تواند تضمین کند ساعت هوشمند شما قابلیت سازگاری با ویندوزفون های ساخت اچ‌تی‌سی، سامسونگ یا نوکیا را دارد.

• شاید بتوان گفت ممکن است مایکروسافت «کیف پول دیجیتال» که اکنون برای گوشی های ویندوزفون است را روی ساعت هوشمند خود هم پیاده کند. این قابلیت به کاربر اجازه میدهد تا با اشاره به گوشی خود، پول خریدهای خود را پرداخت کند. اگر این طور شود بدون اینکه مجبور به بیرون آوردن گوشی موبایل از جیب یا کیف خود باشید، می توانید پرداخت های خود را انجام دهید.

البته این ساعت هوشمند و لمسی می تواند نقاط ضعفی هم داشته باشد. به طور مثال:

• مایکروسافت بسیار عقب تر از فناوری های Google Now یا Siri اپل در زمینه ارائه خدمات دستیار مجازی است. البته با ویندوزفون نیز می توان پیغام صوتی را به نوشتاری تبدیل کرد اما امکان تنظیم آلارم، تعیین برنامه ملاقات یا نوشتن یک ایمیل کامل با صحبت کردن را ندارد، در حالیکه همه این کارها را می توان با Siri انجام داد. ویندوزفون همچنین نمی تواند همچون Google Now وضعیت ترافیک را بگوید.

• مایکروسافت با عرضه تبلت های سرفیس آر.تی و سرفیس پرو نشان داده است می تواند سخت‌افزار اختصاصی خود را نیز تولید کند. اما معلوم نیست که آیا قرار است فناوری جدیدی به بازار ارائه دهد یا خیر! اگر بازار ساعت های هوشمند داغ شود دلیل آن احتمالا برای نمایشگرهای خمیده با طراحی زیباتر از ساعت های وجود است. البته مایکروسافت در این مسیر رقیب های قدرتمندی همچون اپل و سامسونگ دارد که همیشه سخت‌فزار محصولاتشان را خودشان تولید می کنند.

• ویندوزفون هنوز خیلی بین کاربران محبوب نیست. به همین دلیل، برنامه نویس های کمی در تولید اپلیکیشن های این سیستم‌عامل همکاری دارند. این مساله می تواند در ساعت هوشمند مایکروسافت نیز مشکل ساز شود و در مقایسه با اپل یا اندروید، نرم افزارهای کمتری برای آن تولید شود.

در حال حاضر مایکروسافت در حال آزمایش ساعت هوشمند خود است و معلوم نیست چه زمانی این دستگاه را وارد بازار خواهد کرد.

محققان مؤسسه فناوری KTH ابزار جدیدی برای تلفن‌های همراه ساخته‌اند که امکان نوشتن ملودی همه موسیقی‌ها را برای کاربران فراهم می‌کند و شرایط به ‌اشتراک‌گذاری آن را هم به وجود می‌آورد.

این ابزار جدید ScoreCleaner Notes نام دارد و پس از آنکه به ملودی شما گوش می‌دهد، به سرعت تمام نوت‌های مربوط به آن را برای شما می‌نویسد و سپس به شما امکان می‌دهد نوت‌های به دست آمده را از طریق شبکه‌های اجتماعی یا پست الکترونیکی با دیگران به اشتراک بگذارید.

"سون امتل"( Sven Emtell) که با همکاری "سون آلبک"( Sven Ahlbäck) این ابزار را تولید کرده است، هم‌اکنون در دانشگاه موسیقی استکهلم تدریس می‌کند.

امتل توضیح داد که کاربران برای استفاده از این ابزار نیاز ندارند که فن خواندن یا نوشتن نوت‌های موسیقی را بلد باشند. حتی این افراد بدون آگاهی از نحوه نواختن ساز می‌توانند این ابزار موبایلی را به کار برند.

کاربران برای استفاده از ابزار مذکور تنها مجبور به پخش موسیقی هستند تا به صورت همزمان نوت‌های موسیقی روی نمایشگر تلفن ‌همراه آنها نمایان شود.

دانشگاه دوک از طراحی شنل نامرئی خود که بیشتر شبیه یک دیسک پلاستیکی است که از پنیر سوئیس ساخته شده باشد، رونمایی کرده است. این درحالی است که هرکدام از حفره های این دیسک به شکست اشعه مایکروویو کمک می کند و مرکز این دستگاه نسبت به اشعه های مایکروویو نامرئی است.

هفت سال پیش مهندسان دانشگاه دوک نخستین شنل نامرئی را با آزمایشهای پیچیده نشان دادند و اکنون آنها اظهار داشتند که این آزمایش را می توان در خانه نیز انجام داد. یاروسلاو ارزوموف استاد یار مهندسی الکتریکی و کامپیوتردر دانشکده مهندسی دانشگاه دوک گفت: هرکس که بتواند چند هزار دلار برای خرید یک چاپگر سه بعدی صنعتی هزینه کند می تواند پس از چند ساعت یک شنل نامرئی در اختیار داشته باشد. وی افزود: تولید شنل نامرئی با این سبک ارزان و ساده است.

این محقق به همراه تیم تحقیقاتی خود در دانشگاه دوک یک دیسک کوچک پلاستیکی که شبیه پنیر سوئیسی است را ارائه کرده اند.الگوریتمها محل، شکل و سایر حفره ها را تعیین کرده تا امواج مایکروویو را منحرف کرده و فرآیند تولید آن بین سه تا هفت ساعت زمان می برد.

نتایج آزمایشهای ارزوموف در مجله آنلاین مقالات اوپتیک منتشر شده است. این شنل چون نسخه ۲۰۰۶ چون اشعه های مایکروویو را منحرف می کند، اما محققان نسبت به این موضوع ابراز اطمینان کرده اند که در آینده این نه چندان دور، این شنل می تواند برای طول موجهای بلندتر چون نور مرئی قابل استفاده باشد. ارزوموف تأکید کرد: ما اعتقاد داریم که این رویکرد راهی به سوی پوشش اپتیکال است که شامل نور مرئی و مادون قرمز می شود.

دستگاه چاپگر سه بعدی که به صورت تکنیکی از آن با عنوان تولید استریولیتوگرافیک نام برده می شود اخیرا بسیار محبوب شده است و محبوبیت آن نه تنها در بخش صنعت بلکه برای استفاده شخصی است. تاکنون محققان با استفاده از چاپگرهای سه بعدی همه چیز از جمله یک اسلحه تا قطعاتی برای استفاده در اتومبیلها تولید کرده اند. این شنل دیسک مانند دارای یک قسمت باز در مرکز آن است که محققان یک جسم غیرشفاف را در آن قرار می دهند وقتی که اشعه های مایکروویو به آن می تابد این طور به نظر می رسد که شی در مرکز این دیسک وجود ندارد.

این ربات درمیان تمام تواناییهایی که دارد می تواند فنجان چایی شما را پر کرده و در را برایتان باز نگه دارد. این ربات که رزی (Rosie) نام گرفته غیب گو نیست، فقط با هوش است و برخلاف رباتهای ساده تر که تنها کارهای برنامه ریزی شده را انجام می دهند، می تواند حرکات یک نفر را رصد کرده و پیش بینی کند که حرکت بعدی وی چیست. این ربات با شکستن کارهای پیچیده به مولفه های خرد تر ( فرآیندی که هنوز نامی برای آن انتخاب نشده) می تواند پیش بینی کند که فرد درحال انجام چه کاری است. بنابراین اگر شما را درحال مخلوط کردن مایعات و بلند کردن لیوان مشاهده کند، می داند که احتمالاً درحال نوشیدن مایعات هستید.

این ربات همچنین پیش بینی می کند که شما چه کاری انجام خواهید داد، حتی پیش از آنکه دست به کار شوید. این ویژگی کارکرد سودمندی تلقی می شود و به نوعی وجه تمایز وی با سایر رباتها است. در یک آزمایش، این ربات فردی را در حال بردن شی به سمت یخچال مشاهده کرد و پس از آن به صورت موفقیت آمیز در یخچال را برای وی باز کرد. البته این هوشمندی در نتیجه تربیت صبورانه ربات توسط محققان است. این ماشین از یک پایگاه داده های متشکل از ۱۲۰ ویدئوی ۳ بعدی استفاده می کند که در آن مردم کارهای مختلف خانه را انجام می دهند.

رزی ربات با ترجمه این فعالیتها به زبان رباتی ( مدلهای ریاضیاتی) می تواند خوردن، نوشیدن، تمیز کردن و جا به جا کردن را شناسایی کند و اشیا خاصی را با فعالیتهای خاصی نسبت دهد. وقتی که با یک وضعیت جدید رو به رو می شود با استفاده از دوربین سه بعدی مایکروسافت کینکت خود آنچه در جهان واقعی مشاهده می کند را با آنچه از ویدئوها یادگرفته مقایسه می کند. حتی اگر حرکاتی که می بیند اندکی با مدل ارائه شده به ربات متفاوت باشد، باز هم می تواند آنچه مشاهده می کند را درک کرده و حرکت بعدی را پیش بینی کند. این امر ربات را سودمندتر از رباتهایی می کند که کورکورانه یک طرح برنامه ریزی شده را اجرا می کنند.

برای مثال اگر این ربات شما را در حال نوشیدن یک فنجان چای ببیند در انتظار زمان مناسب می ماند تا فنجانتان را دوباره پر کند. این ربات می داند که چه زمانی دست خود را برای برداشتن فنجان دراز می کنید، آن را به سمت لبهایتان می برید و دوباره آن را روی میز می گذارید. این پیش بینی ها موجب می شود که میزان خطای ماشین به حداقل برسد.

داشتن ابزاری که بتواند در زمان قطع برق به خاطر تعمیر پست برق محل، عدم دسترسی به پریز برق در سفر یا هر عامل دیگر گجت ما را شارژ کند مایه خوشحالی خواهد بود. بازار این‌گونه ابزارها به خصوص برای آی‌فون و تجهیزات اپلی بسیار داغ‌تر است. مثلا می‌توان به کیس خورشیدی آی‌فون و پیل سوختی شارژ آی‌فون اشاره کرد. و اکنون هم Eton BoostTurbine با قیمت ۵۹٫۹۹ دلار به بازار عرضه شده است.

جعبه‌ای که یک باتری ۲۰۰۰ میلی آمپر ساعت در دل آن کار گذاشته شده است و با چرخاندن یک هندل شارژ می‌شود. و احتمالا همراه با شارژ باتری، عضلات شما هم تقویت خواهند شد، چرا که یک دقیقه چرخاندن این هندل، انٰژی لازم برای ۴ دقیقه کار تلفن شما را فراهم خواهد کرد! به نظر می‌رسد تنها افرادی که به افسردگی مبتلا باشند بتوانند این پک را تا آخر با دست شارژ کنند! راه‌حل دیگراستفاده از یک کابل USB برای شارژ کردن این پک است.

این دستگاه به ۴ LED آبی‌رنگ مجهز است که میزان شارژ دستگاه را نشان می‌دهند. این LEDها با چرخاندن هندل یا فشاری دو ثانیه‌ای بر روی دکمه مربوطه روشن می‌شوند. این پک ۲۰۰۰ میلی آمپر ساعتی برای یک بار شارژ کامل باتری آی‌فون ۵ (۱۴۴۰ میلی آمپر ساعت) کافی است اما بواسطه آمپراژ پایین (۱ آمپر) نمی‌توان از حالت شارژ شریع یا fast-charge استفاده کرد.

اگر به چنین ظرفیتی احتیاج ندارید، می‌توانید نسخه ۱۰۰۰ میلی آمپری را مستقیما از Eton‌ و با قیمت ۴۹٫۹۹ دلار بخرید!

این تفنگ با استفاده از فناوری چاپ سه‌بعدی، ساخته شده است و در واقع نخستین تفنگی است که به صورت کامل به شیوه سه‌بعدی چاپ شده است. پیش از این هم تجربه‌هایی در این مورد انجام شده بود، اما در آن موارد فقط قسمت‌هایی از تفنگ چاپ شده بود.

این تفنگ Liberator نام دارد و به وسیله یک دانشجوی حقوق دانشگاه تگزاس به نام «کُدی ویلسون» چاپ شده است.

ویلسون فعلا این نمونه اولیه را ساخته است و قصد دارد فایل CAD این تفنگ را هفته بعد به صورت عمومی منتشر کند.

به این ترتیب هر کسی که به دستگاه چاپ سه‌بعدی دسترسی داشته باشد، می‌تواند بدون اینکه نیازی به رفتن به اسلحه‌فروشی باشد و سابقه‌اش چک شود، می‌تواند صاحب تفنگی شود که شماره سریالی هم ندارد!

این تفنگ از ۱۶ قسمت تشکیل شده است و لوله آن قابل تعویض است.

همه این قسمت‌ها از پلاستیک ABS و با یک پرینتر سه بعدی Stratasys Dimension SST درست شده‌اند.

تفنگی که ویلسون درست کرده است، شش قسمت فلزی دارد و به این ترتیب تفنگ او توسط شناساگرهای فلز قابل تشخیص است، اما سایر افرادی که تفنگ پرینت می‌گیرند هیچ الزامی ندارند که قسمت‌های فلزی در تفنگ خود بگنجانند.

نه! دیگر تفنگ‌های پلاستیکی اسباب‌بازی نیستند.

تا به حال از پرینترهای سه‌بعدی برای چاپ زیورآلات، مجسمه‌های کوچک، اشکال فانتزی و حتی بعضی از بافت‌های بدن استفاده شده است، اما گویا حالا دیگر با یک مشکل امنیتی روبرو هستیم!